من طرف الى الماضى بكتب زكرى وشىء ابدا مش عادى
هاقول قصتى ياحبيبى وانا فيها المنادى
وخد بالك كل اللى بكتبه كان يوم فى قلبى والوقتى ماضى
ف الى الماضى
رسمتك فى يوم جوايه وعملت نفسك قاضى
حكمت وجرحت قلبى وكنت يومها واقف قصادى
ماخطرش ف بالك انى مظلوم وانك من حقى النحيادى
اسمع لينا ياماضى
ماتؤلش انك ظلمت لانك مش على بالى
انا حبيتك واديتك كل كلمه فى شعر من اشعارى
وعنك ماف يوم بخلت ولا قولت انك ماضى
ف ليه حكمت وفرقت وكتبت الحب ماضى
ف الى الماضى
ها حكى فى الليالى عن الحيره وبعتلك فى محكمة القلوب تقف قصادى
وانا وانت هانتكلم وتشوف المحكمه مين فينا بالظلم البادى
وشعرى انا هاكتبه للزكرى عندى شىء صعب ومش عادى
كنا اجمل حبيبين وف لحظه واحده خليت اللى بينا ماضى
ف الى الماضى
ليه تقوول انى الاسى وانك بالنسبالى حبيب عادى
وانى كنت ناسيك وجهلك وانك مش حبيبى الوسيم الهادى
وطالب منى اثبات وعلى شرط مايكنش عادى
انا هاسبتلك انى بحبك واعرف انك البادى
وها يحكم بينا الماضى
شىء بسيط هاكتبه وعليك تسمعه ياقاضى
شعرى ده اللى انا باكتبه بيحكيه اللحظه اللى فاتت واللحظادى
اقراء فيه المعانى هتلاقينى فيه المنادى
وكفايه كلمة ياحبيبى وفيها ملايين المعانى
من حقى الوقتى احكم عليه لكن الحكم بايدك ياماضى
واطلبلى منه حقى وقلبى اللى ظلمه ف يوم مش عادى
وخليه اليك ماضى
وارجع اقول انا توبه لا احبك ولا عليك حتى انادى
حتى لو كنت واقف قريب حتى لو كنت كد قدامى وقصادى
ما نا حرمت والله احبك انت ظلمتنى وانت كنت القاضى
لكن بترجاك تردلى قلبى لجل ماعيش انا الحاضر وانسى الماضى
