طلع النهار
والشمس بتتهادى بين السحب
حبات ندى نازلة على جبين الشجر
عصافير تزقزق تملى حياتنا بالامل
ننسى اللى فات وتموت الام الذكريات
نصبح بشر
فلاحين رايحة الغيطان أطفال بتلعب ع الببان
ببراءة بتداعب وبتلاعب حبات مطر
كل الطرق هادية والناس بتمشى ساكتة واهى راضية
على وشوشها كل العبر
على شط ترعتنا طالع نخيل ساعة الاصيل
بنحس تحته بالامان من كل صدمات القدر
ف اللحظة دى خدنى الحنين رحت افتكر
ماضى حزين بعد السنين سايب اثر
حبيت حبيب كان كل همى انى اسعده
واجيبله نجمة م السما لو كان امر
راح الحبيب وبقيت غريب ف ضلام بتوه
ف طريق طويل ماشى ومفيش نور للقمر
معقولة فجأة يتمحى حب السنين بالسرعة دى
معقولة ينسى معقولة لحظة ما يفتكر
كداب يابكرة
لو قلتلى ف يوم انه جاى
كداب ياليل لو قلتلى انك هاتبعت لينا ضى
لكن صباحى لما ييجى بافتكر
ان الهموم بالندى راح تتغسل
وان الدموع ع الخدود راح تنتحر
وتعود لقلبى فرحة الطفل البرئ
واعيش غريق ف بحور حنينى للهوى وكل اللى كان
ايام زمان
وانادى قلبى لاجل ينسى انه غدر
اننا مشينا فسكة مش قدرها نكون سوا
مش قدرها تشوف وفا أهل الهوى
لكن الفراق دا كان قدر
مش غلطته ولا غلطتى
راجع حبيبى راجع يقوللى دا الكلام
ويقول حبيبى توهه طول السفر
وان الهوى ويا البعاد علموه معنى السهر
يسهر يناجى شوق هواه وسط النجوم
ويلاقى صورتى بتناديه بين الغيوم
يحلف ليرجع يمنعه حكم القدر
ويقوله انسى دا اللى فات عدى ومر
يبكى حبيبى بالدموع يطلب سماحى
يرتمى ف حضن الهوى يطيب جراحى
وافوق الاقى كل دا كان طيف خيال
شئ م المحال فاكره حصل
وانادى قلبى من جديد لاجل ينسى انه غدر
واقوله انسى دا اللى فات عدى ومر
يا قلبى انسى دى السنين لازم تمر
والهوى دا كان هوى
لكن بقى ماضى وعبر
تاليف:حليم
والشمس بتتهادى بين السحب
حبات ندى نازلة على جبين الشجر
عصافير تزقزق تملى حياتنا بالامل
ننسى اللى فات وتموت الام الذكريات
نصبح بشر
فلاحين رايحة الغيطان أطفال بتلعب ع الببان
ببراءة بتداعب وبتلاعب حبات مطر
كل الطرق هادية والناس بتمشى ساكتة واهى راضية
على وشوشها كل العبر
على شط ترعتنا طالع نخيل ساعة الاصيل
بنحس تحته بالامان من كل صدمات القدر
ف اللحظة دى خدنى الحنين رحت افتكر
ماضى حزين بعد السنين سايب اثر
حبيت حبيب كان كل همى انى اسعده
واجيبله نجمة م السما لو كان امر
راح الحبيب وبقيت غريب ف ضلام بتوه
ف طريق طويل ماشى ومفيش نور للقمر
معقولة فجأة يتمحى حب السنين بالسرعة دى
معقولة ينسى معقولة لحظة ما يفتكر
كداب يابكرة
لو قلتلى ف يوم انه جاى
كداب ياليل لو قلتلى انك هاتبعت لينا ضى
لكن صباحى لما ييجى بافتكر
ان الهموم بالندى راح تتغسل
وان الدموع ع الخدود راح تنتحر
وتعود لقلبى فرحة الطفل البرئ
واعيش غريق ف بحور حنينى للهوى وكل اللى كان
ايام زمان
وانادى قلبى لاجل ينسى انه غدر
اننا مشينا فسكة مش قدرها نكون سوا
مش قدرها تشوف وفا أهل الهوى
لكن الفراق دا كان قدر
مش غلطته ولا غلطتى
راجع حبيبى راجع يقوللى دا الكلام
ويقول حبيبى توهه طول السفر
وان الهوى ويا البعاد علموه معنى السهر
يسهر يناجى شوق هواه وسط النجوم
ويلاقى صورتى بتناديه بين الغيوم
يحلف ليرجع يمنعه حكم القدر
ويقوله انسى دا اللى فات عدى ومر
يبكى حبيبى بالدموع يطلب سماحى
يرتمى ف حضن الهوى يطيب جراحى
وافوق الاقى كل دا كان طيف خيال
شئ م المحال فاكره حصل
وانادى قلبى من جديد لاجل ينسى انه غدر
واقوله انسى دا اللى فات عدى ومر
يا قلبى انسى دى السنين لازم تمر
والهوى دا كان هوى
لكن بقى ماضى وعبر
تاليف:حليم